monoteïs

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
monoteïs	monoteïste

Etimologie

Van die Griekse μόνος mónos, "alleen" en θεός theós, "God".

Woordafbreking

mono•teïs

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Iemand wat in die bestaan van net een God glo.

    Voorbeeldsinne

Monoteïste het die godsdienstige of wysgerige siening dat daar slegs een ware en alomvattende God is.

    Vertalings

Vertalings:
Engels: monotheist(en)