ruiter

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
'n Ruiter op 'n perd.

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  ruiter     ruiters    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  ruitertjie     ruitertjies  

Woordafbreking

rui•ter

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Persoon wat op 'n dier ry, meestal op 'n perd.
  2. (skaak) 'n Skaakstuk.

    Voorbeeldsinne

  1. Mikro is veral bekend vir sy boeke " Ruiter in die nag" en "Die jongste ruiter ".
  2. Die ruiter (♘ ♞) is 'n stuk in die bordspel skaak wat 'n ridder voorstel.

    Vertalings

  Vertalings:    ruiter
Engels: horseman(en), trooper(en)
Nederlands: ruiter(nl)