Gaan na inhoud

sluk

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  sluk 
Verlede Tyd  ek   het gesluk        
  1. Die handeling van slik; kos of vloeistof van die mond deur die keel na die maag laat gaan.
  2. Iets moeilik aanvaar; nie op 'n belediging reageer nie; verdra.
  1. Hy sluk te veel vitamientablette.
  2. Sy moes maar die vernedering sluk.
’n Bitter pil om te sluk (moeilik om te verwerk).

    Vertalings

  Vertalings:    sluk
Engels: swallow(en)
Nederlands: slikken(nl)
Enkelvoud Meervoud
  sluk     slukke    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  slukkie     slukkies  
Hoeveel mens met en sluk wegsluk; 'n teug.
Die hond gee net een sluk en sy kos is op. Hy neem toe 'n slukkie wyn.
Dis al 'n hele sluk op die bottel (dit help baie).

    Vertalings

  Vertalings:    sluk
Engels: gulp(en), mouthful(en)
Nederlands: slok(nl)