verblyfreg

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  verblyfreg     verblyfregte  

Uitspraak

   
(lêer)

Woordafbreking

ver•blyf•reg

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Toestemming wat aan iemand (wat nie 'n burger is nie) verleen word om permanent of vir 'n bepaalde tyd in 'n land te mag bly.

    Voorbeeldsinne

Daar kan ook misbruik gemaak word van immigrante sonder die regte dokumente; sonder wetlike verblyfreg het hulle nie toegang tot die hof nie.

    Vertalings

  Vertalings:    verblyfreg
Engels: tenure(en)
Nederlands: verblijfsvergunning(nl)