Intransitiv

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Duits (de)

Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief Intransitiv Intransitive
Genitief Intransitivs Intransitive
Datief Intransitiv Intransitiven
Akkusatief Intransitiv Intransitive

Onsydig

Uitspraak

IPA: [ˈɪntranzitiːf], meervoud: [ˈɪntranzitiːvə]

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(taalkunde) intransitief, 'n onoorganklike werkwoord.

Wisselspelling

Intranſitiv

    Sinonieme

Intransitivum

    Vertalings

  Vertalings:    Intransitiv
Afrikaans: intransitief(af)
Engels: intransitive(en)