Gaan na inhoud

besonder

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   besonder     besondere     besonders  
be•son•der
  1. Buitengewoon of anders; oor 'n hoogs eienaardige kwaliteit of kenmerk beskik.
  2. Veral; vernaamlik; in hoë mate; nadruklik.
  3. Spesiaal; eie; uniek.
  1. Sangvoëls (Passeriformes) is 'n besonder groot orde van die moderne voëls (Aves).
  2. Sy is besonder kalm.
  3. Die kind is baie besonder.

    Afkorting

bes.

    Vertalings

  Vertalings:    besonder
Engels: special(en), particularly(en), unusual(en)
Nederlands: bezonder(nl), speciaal(nl)
Enkelvoud Meervoud
  besonder      
Veral; vernaamlik; in hoë mate; nadruklik.
Sy het haar in die besonder beywer om arm Afrikaners se lot te verbeter.

    Vertalings

  Vertalings:    besonder
Engels: especially(en)
Nederlands: bezonder(nl)