Gaan na inhoud

inheems

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   inheems     inheemse      
in•heems
(biologie) Van oorsprong êrens voorkom; natuurlik aan 'n plek of biota; uit eie land of gebied en nie van elders ingebring nie.
Die boom is inheems aan die noordelike dele van Suid-Afrika.

    Sinonieme

endemies

    Vertalings

  Vertalings:    inheems
Engels: native(en), indigenous(en), domestic(en), autochthonous(en)
Nederlands: inheems(nl)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor inheems.