karavaan

[1] 'n Kar wat 'n karavaan sleep.

[2] 'n Karavaan van kamele in die Jordaanvallei.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
karavaan	karavane
Verkleiningsvorm
Enkelvoud	Meervoud
karavaantjie	karavaantjies

Etimologie

Van Persies, 'kārvān'.

Woordafbreking

ka•ra•vaan

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. 'n Woonwa; vervoerbare sleepwa waarin mense kan slaap.
2. Groep (konvooi) reisigers met pakdiere soos kamele.

    Voorbeeldsinne

1. Haar pa is werkloos en haar ma bedryf 'n skoonheidsalon vanuit 'n karavaan in die voortuin.
2. Karavane het doeltreffende handel oor die Saharawoestyn moontlik gemaak.

    Sinonieme

1. woonwa

    Vertalings

Vertalings:    karavaan
Engels: caravan(en) Duits: Wohnwagen(de) Nederlands: karavaan(nl)