Gaan na inhoud

klim

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
'n Man wat bergklim.
Tydvorm Persoon Woordvorm  
Teenwoordige Tyd  ek klim  
Verlede Tyd  ek  het geklim    
Teenwoordige deelwoord klimmende     
   
(lêer)
klim
  1. Met hande en voete vorentoe of na 'n hoër posisie beweeg; boontoe kruip of klouter.
  2. Opstyg; rank; hoër word of in 'n hoër posisie kom.
  1. Bobbejaan klim die berg om die boere te vererg.
  2. Die lugballon klim in die lug in.
«Met die verkeerde been uit die bed klim»
'n Slegte bui hê; Vroeg in die oggend al moeilik wees.
«Sy klim vroeg op die stellasie.»
Sy gaan slaap al vroeg in die aand.
«Vir die swartste moerbei klim jy die hoogste.»
As iets die moeite werd is, sal jy moeite daarvoor doen.
klimvis

    Vertalings

  Vertalings:    klim
Engels: climb(en), rise(en)
Nederlands: klimmen(nl)