Gaan na inhoud

reën

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Reën.
Enkelvoud Meervoud
  reën     reëns    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  reëntjie     reëntjies  
Hulp:IPA: [reːə(n)]
(weer) Druppels water wat uit die wolke val; atmosferiese neerslag van water as 'n vloeistof (in teenstelling met ander nie-vloeistof vorme soos sneeu, hael en ysreën).
Op die Aarde is reën waterdamp wat kondenseer om druppels te vorm wat onder swaartekrag na benede val.
Dit reën katte en honde (dit reën baie hard).

    Vertalings

  Vertalings:    reën
Engels: rain(en)
Esperanto: pluvo(eo)
Nederlands: regen(nl)
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  reën 
Verlede Tyd  ek   het gereën        
Die val van druppels water.
Dit reën op ongereelde tye, gewoonlik as donderstorms in die somertyd.

    Vertalings

  Vertalings:    reën
Engels: raining(en)
Nederlands: regenen(nl)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor reën.