balk

Afrikaans (af)

Etimologie

Die naamwoord is sedert 1064 in Middelnederlands in die pleknaam Balkenberg opgeteken. Van Proto-Germaans *balku-.

Die werkwoord is sedert 1477 in Middelnederlands opgeteken as balken of belken. Dis 'n newevorm van bulken, dalk klanknabootsende woorde.

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	balk
Verlede Tyd	ek	het gebalk
Teenwoordige deelwoord		balkend

Werkwoord

    Betekenisse

1. Geluid maak soos 'n esel, donkie of muil

    Voorbeeldsinne

1. Silenus se esel het egter op die kritieke oomblik gebalk en hom verraai, en sodoende die Maagde-godin se eer gered.

    Vertalings

Vertalings:    balk
Engels:bray(en) Nederlands:balken(nl)

Enkelvoud	Meervoud
balk	balke

Selfstandige naamwoord

1. (boukunde) 'n Soliede struktuur, oorsponklik van hout, wat in 'n horisontale posisie lê en laste oor afstande stut
2. (musiek) Horisontale lynstruktuur wat die musieknotasie se note dra

    Voorbeeldsinne

1. In hierdie styl sien u gewoonlik die strukturele elemente soos balke, baksteenmure en pype.
2. Die twee is nie gesinkroniseer nie, sodat die maatlyne vir die twee balke nie ooreenstem nie.

    Uitdrukkings

Balke saag -- snork

    Vertalings

Vertalings:   1 boukunde
Engels:beam(en) Nederlands:balk(nl)

Vertalings:   2 musiek
Engels:staff(en) Nederlands:balk(nl)