Gaan na inhoud

balk

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Die naamwoord is sedert 1064 in Middelnederlands in die pleknaam Balkenberg opgeteken. Van Proto-Germaans *balku-.[1]
Die werkwoord is sedert 1477 in Middelnederlands opgeteken as balken of belken. Dis 'n newevorm van bulken, dalk klanknabootsende woorde.[2]
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  balk 
Verlede Tyd  ek   het gebalk    
Teenwoordige deelwoord balkend     
  1. Geluid maak soos 'n esel, donkie of muil
  1. Silenus se esel het egter op die kritieke oomblik gebalk en hom verraai, en sodoende die Maagde-godin se eer gered.[3]

    Vertalings

  Vertalings:    balk
Engels:bray(en)
Nederlands:balken(nl)
Enkelvoud Meervoud
  balk     balke  
  1. (boukunde) 'n Soliede struktuur, oorsponklik van hout, wat in 'n horisontale posisie lê en laste oor afstande stut
  2. (musiek) Horisontale lynstruktuur wat die musieknotasie se note dra
  1. In hierdie styl sien u gewoonlik die strukturele elemente soos balke, baksteenmure en pype.[4]
  2. Die twee is nie gesinkroniseer nie, sodat die maatlyne vir die twee balke nie ooreenstem nie.[5]
Balke saag -- snork

    Vertalings

  Vertalings:   1 boukunde
Engels:beam(en)
Nederlands:balk(nl)
  Vertalings:   2 musiek
Engels:staff(en)
Nederlands:balk(nl)