bieg

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Gaan na navigasie Gaan na soektog
Die bieg

Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  bieg     biegte  

Etimologie

Sedert die 10e eeu as begihte in Oudnederlands opgeteken. Van Proto-Germaans *bi- (be-) en *jihti (bekentenis, stellige versekering). Dalk verwant aan jig.[1]

Uitspraak

   
(lêer)

Woordafbreking

bieg

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Toegawe van skuld of sonde; erkenning hiervan

    Voorbeeldsinne

  1. In Ierland vind die eerste bieg onmiddellik voor die eerste kommunie plaas.[2]

    Vertalings

  Vertalings:    bieg
Engels: confession(en)
Nederlands: biecht(nl) v/m
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  bieg 
Verlede Tyd  ek   het gebieg    
Teenwoordige deelwoord biegtende   
Verlede deelwoord gebiegte   

Werkwoord

    Betekenisse

Sonde of skulde toegee, erken; bekentenis doen

    Voorbeeldsinne

  1. Sy het egter na bewering in Januarie vanjaar aan familielede in Zimbabwe gebieg dat sy hom vermoor het.[3]
  Vertalings:    bieg
Engels: confess(en)
Nederlands: biechten(nl)

Verwysings