blijk

Nederlands (nl)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	blijk m/o	blijken
Verkleinwoord	blijkje	blijkje

Uitspraak

Hulp:IPA: [blɛɪ̭k]

   

(lêer)

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Blyk

Werkwoord

    Betekenisse

1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van blijken
2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van blijken

    Voorbeeldsinne

1.: Ik blijk.

2.: Blijk je?