Gaan na inhoud

conjugate

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
  • naamwoord:
VK  Hulp:IPA: [ˈkɒndʒəɡət]
  • werkwoord:
VK  Hulp:IPA: [ˈkɒndʒəɡeɪt]
   
(lêer)
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord conjugate conjugates
(wiskunde) Toegevoegde paar, konjugaat
«The conjugate of 3 + 4i is 3 - 4i
Die toegevoegde paar van 3 + 4i is 3 - 4i.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd I conjugate
he, she, it conjugates
Verlede Tyd conjugated
Verlede Deelwoord conjugated
Teenwoordige Deelwoord conjugating
Verdere vervoegings: conjugate (vervoeging)
(taalkunde) Konjugeer, vervoeg
«The verbs in French and Spanish are conjugated. There are many forms.»
Die werkwoorde in Frans en Spaans word vervoeg. Daar is talle vorme.