conjugate

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Engels (en)

Uitspraak

  • naamwoord:
VK  Hulp:IPA: [ˈkɒndʒəɡət]
  • werkwoord:
VK  Hulp:IPA: [ˈkɒndʒəɡeɪt]
   
(lêer)
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord conjugate conjugates

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(wiskunde) Toegevoegde paar, konjugaat

    Voorbeeldsinne

«The conjugate of 3 + 4i is 3 - 4i
Die toegevoegde paar van 3 + 4i is 3 - 4i.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd I conjugate
he, she, it conjugates
Verlede Tyd conjugated
Verlede Deelwoord conjugated
Teenwoordige Deelwoord conjugating
Verdere vervoegings: conjugate (vervoeging)

Werkwoord

    Betekenisse

(taalkunde) Konjugeer, vervoeg

    Voorbeeldsinne

«The verbs in French and Spanish are conjugated. There are many forms.»
Die werkwoorde in Frans en Spaans word vervoeg. Daar is talle vorme.