Gaan na inhoud

grenzen

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Stamtye
grenzen grensde gegrensd  
Tydvorme
Persoon Teenwoordige Tyd Verlede Tyd
ik grens grensde
jij, u grenst
hij, zij, het grenst
wij, jullie, zij grenzen grensden
Gebiedende Wys Voltooide deelwoord Onvoltooide deelwoord
grens gegrensd grenzend
Verdere vervoegings: grenzen (vervoeging)
Hulp:IPA: [ˈɣrɛn.zə(n)]
   
(lêer)
gren•zen
  1. Grens; 'n grens deel
  2. Amper 'n siekte hê

    Eienskappe

Absolute werkwoord sonder lydende vorme. Die hulpwerkwoord van die voltooide tye is hebben. Die voltooide deelwoord word nie attributief gebruik nie.
Swakke werkwoord met agtervoegsel -de.
«Nederland grenst aan België.»
Nederlands grens aan België
«Jij grenst aan verslaving.»
Jy is amper verslaafd.
Meervoud van ☞ grens.