Gaan na inhoud

grenzen

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Stamtye
grenzengrensdegegrensd  
Tydvorme
PersoonTeenwoordige TydVerlede Tyd
ikgrensgrensde
jij, ugrenst
hij, zij, hetgrenst
wij, jullie, zijgrenzengrensden
Gebiedende WysVoltooide deelwoordOnvoltooide deelwoord
grensgegrensdgrenzend
Verdere vervoegings: grenzen (vervoeging)
Hulp:IPA: [ˈɣrɛn.zə(n)]
   
(lêer)
gren•zen
  1. Grens; 'n grens deel
  2. Amper 'n siekte hê

    Eienskappe

Absolute werkwoord sonder lydende vorme. Die hulpwerkwoord van die voltooide tye is hebben. Die voltooide deelwoord word nie attributief gebruik nie.
Swakke werkwoord met agtervoegsel -de.
«Nederland grenst aan België.»
Nederlands grens aan België
«Jij grenst aan verslaving.»
Jy is amper verslaafd.
Meervoud van ☞ grens.