koninklik
Voorkoms
Byvoeglike naamwoord | ||||
---|---|---|---|---|
Trap | Predikatief | Attributief | Partitief | |
Stellend | koninklik | koninklike | koninkliks | |
Vergrotend | koninkliker | koninklikers | ||
Oortreffend | koninklikste |
- ko•nink•lik
- Wat betrekking op 'n koning of koningin het; aan of by hom/haar hoort; van hom/haar uitgaan.
- Sy gedra haar koninklik. Die koninklike juwele word sorgvuldig bewaar.
Vertalings: koninklik | |||
---|---|---|---|