Gaan na inhoud

kordaat

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   kordaat     kordate     kordaats    
Vergrotend   kordater      
Oortreffend   kordaatste  
kor•daat
Om met klaarblyklike selfvertroue of bravade op te tree.
Hy is 'n kordate kêreltjie.
kordaatstuk

    Sinonieme

braaf, beslis, dapper, grootdoenerig, heroïes, kloek, onbevrees, onverskrokke, pompeus, selfversekerd, skyndapper, stoutmoedig, voortvarend, windmakerig

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: firm(en), resolute(en)
Nederlands: kordaat(nl)


Bywoord
kordaat
Om met klaarblyklike selfvertroue of bravade op te tree.
Hy het ewe kordaat die vergadering binne gestap.
Die kiewiet het ewe kordaat die olifant van haar nes af weggejaag.