kordaat
Voorkoms
Byvoeglike naamwoord | ||||
---|---|---|---|---|
Trap | Predikatief | Attributief | Partitief | |
Stellend | kordaat | kordate | kordaats | |
Vergrotend | kordater | |||
Oortreffend | kordaatste |
- kor•daat
- Om met klaarblyklike selfvertroue of bravade op te tree.
- Hy is 'n kordate kêreltjie.
- kordaatstuk
- braaf, beslis, dapper, grootdoenerig, heroïes, kloek, onbevrees, onverskrokke, pompeus, selfversekerd, skyndapper, stoutmoedig, voortvarend, windmakerig
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
Bywoord |
---|
kordaat |
- Om met klaarblyklike selfvertroue of bravade op te tree.
- Hy het ewe kordaat die vergadering binne gestap.
- Die kiewiet het ewe kordaat die olifant van haar nes af weggejaag.