munte
Moldawies (mo)
| Naamval | Enkelvoud | Meervoud | ||
|---|---|---|---|---|
| Onbepaald | Bepaald | Onbepaald | Bepaald | |
| Nominatief | munte мунте |
muntele мунтеле |
munţi мунць |
munţii мунций
|
| Genitief | munte мунте |
muntelui мунтелуй |
munţi мунць |
munţilor мунцилор
|
| Datief | munte мунте |
muntelui мунтелуй |
munţi мунць |
munţilor мунцилор
|
| Akkusatief | munte мунте |
muntele мунтеле |
munţi мунць |
munţii мунций
|
| Vokatief | munte мунте |
munţilor мунцилор
| ||
Manlik
Uitspraak
- IPA:
Spelling tot 1860
- onbepaald:
- мȣ́нте; meervoud: мȣ́нцй
- bepaald:
- мȣ́нтеле, genitief: ммȣ́нтелȣй, vokatief: мȣ́нте; meervoud: мȣ́нций, genitief: мȣ́нцилѡр(ь)
Spelling tot 1862
- onbepaald:
- mɤnтe, mɤnte; meervoud: mɤnцĭ
- bepaald:
- mɤnтeлe, mɤnteлe; genitief: mɤnтeлȣĭ, mɤnteлȣĭ; vokatief: mɤnтe, mɤnte; meervoud: mɤnцiĭ, genitief: mɤnцiлoр(ɤ̆)
Spelling tot 1904
- onbepaald:
- munte; meervoud: munţĭ
- bepaald:
- muntele, genitief: munteluĭ, vokatief: munte; meervoud: munţiĭ, genitief: munţilor(ŭ)
Spelling van die 1930s tot 1989
- onbepaald:
- мунте; meervoud: мунць
- bepaald:
- мунтеле, genitief: мунтелуй, vokatief: мунте; meervoud: мунций, genitief: мунцилор
Selfstandige naamwoord
Betekenisse
Roemeens (ro)
| Naamval | Enkelvoud | Meervoud | ||
|---|---|---|---|---|
| Onbepaald | Bepaald | Onbepaald | Bepaald | |
| Nominatief | munte | muntele | munţi | munţii |
| Genitief | munte | muntelui | munţi | munţilor |
| Datief | munte | muntelui | munţi | munţilor |
| Akkusatief | munte | muntele | munţi | munţii |
| Vokatief | munte | munţilor | ||
Manlik
Uitspraak
- IPA:
Spelling tot 1860
- onbepaald:
- мȣ́нте; meervoud: мȣ́нцй
- bepaald:
- мȣ́нтеле, genitief: ммȣ́нтелȣй, vokatief: мȣ́нте; meervoud: мȣ́нций, genitief: мȣ́нцилѡр(ь)
Spelling tot 1862
- onbepaald:
- mɤnтe, mɤnte; meervoud: mɤnцĭ
- bepaald:
- mɤnтeлe, mɤnteлe; genitief: mɤnтeлȣĭ, mɤnteлȣĭ; vokatief: mɤnтe, mɤnte; meervoud: mɤnцiĭ, genitief: mɤnцiлoр(ɤ̆)
Spelling tot 1904
- onbepaald:
- munte; meervoud: munţĭ
- bepaald:
- muntele, genitief: munteluĭ, vokatief: munte; meervoud: munţiĭ, genitief: munţilor(ŭ)