Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
- IPA:
- byvoeglik: predikatief: [χinəˈtif], attributief: [χinəˈtivə], partitief: [χinəˈtifs]
- gesubstantiveer: [χinəˈtivə], meervoud: [χinəˈtivəs]
- byvoeglik: predikatief: خَِینِیتِیفْ , attributief: خَِینِیتِیڤِی , partitief: خَِینِیتِیفْسْ
- gesubstantiveer: خَِینِیتِیڤِی , meervoud: خَِینِیتِیڤِسْ
- byvoeglik: predikatief: génitief, génitiif; attributief: génitiwe, géniti-we; partitief: génitiefs, génitiifs
- gesubstantiveer: génitiwe, géniti-we; meervoud: génitiwes, géniti-wes
- Wat betrekking het of die funksie het van 'n genitief.
- genitiwies
- IPA: [ˈχiə̯nətif], meervoud: [ˈχiə̯nətivə]
- خَِینِیتِیفْ , meervoud: خَِینِیتِیڤِی
- génitief, génitiif; meervoud: génitiwe, géniti-we
- Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, waardeur 'n besitting aangedui word; besitsvorm.
- Woord in die genitief.
- 1. tweede naamval
- 1. gen.
- IPA:
- Nederlands: [ˈγ̊eːnitif, ˈγ̊eɪ̯nitif], meervoud: [ˈγ̊eːnitiv̊ə(n), ˈγ̊eɪ̯nitiv̊ə(n)]
- Belgies: [ˈʝeːnitiˑf], meervoud: [ˈʝeːnitiˑv̊ə(n)]
- Genitief, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
- Genitief, 'n woord in die genitief.
- 1. tweede naamval
Byvoeglike naamwoord
Uitspraak:
Met Arabiese letters:
Spelling tot 1909:
Betekenisse:
Sinonieme:
Vertalings
