Gaan na inhoud

optel

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  tel op   
(in bysin)   ... dat ek  optel 
Verlede Tyd  ek   het opgetel        
op•tel
  1. (wiskunde) Getalle bymekaartel; tot 'n totaal saamvoeg; sommeer.
  2. Hoër lig; in die lug stoot.
  1. As jy twee en twee optel, kry jy vier.
  2. Kan jy die sak optel en op die tafel sit?

    Sinonieme

2. oplig

    Vertalings

  Vertalings:   1. Wiskunde
Engels: add(en),
Nederlands: optellen(nl)
  Vertalings:   2. Hoër lig
Engels: lift(en), raise(en)
Nederlands: optillen(nl)