Gaan na inhoud

riet

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Riete.
Fagotriete.
Enkelvoud Meervoud
  riet     riete    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  rietjie     rietjies  
Sedert die 10de eeu Oudnederlands: dier riedis (genitief), "die diere van die riet". Van Proto-Germaans *hreuda-. Indo-Europese herkoms is onseker. Moontlik van 'n wortel *kreu- wat skud beteken en uit Tochaars en Litous bekend is.[1]
riet
  1. (plantkunde) Lang, grasagtige plante van vleilande. op Wikispecies Poales
  2. (musiek) Die mondstuk van sekere blaasinstrumente en van alle houtblaasinstrumente.
«Iemand met ’n kluitjie in die riet stuur.»
Iemand met mooipraatjies afskeep.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: reed(en)