skree

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Die skreeu, deur Edvard Munch.

Afrikaans (af)

Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  skree 
Verlede Tyd  ek   het geskree        

Werkwoord

    Betekenisse

  1. Gil; hardop uitroep, dikwels 'n gevolg van pyn, angs, skrik of woede.
  2. 'n Babatjie wat hardop huil.
  3. (dieregeluid) Die geluid wat jakkalse, kiewiete of sonbesies maak.[1]

    Voorbeeldsinne

  1. Hy skree soos 'n meisie toe die baksteen op sy toon val.
  2. Die babatjie skree verskriklik.
  3. 'n Jakkals skree in die nag.

    Wisselvorme

skreeu

    Spreekwoorde

Moord en brand skree (baie lawaai maak).
Moenie hoera skree voor jy oor die brug is nie (moenie te bly raak as jy nog nie die uitslag gekry het nie).

    Vertalings

  Vertalings:   1. Gil, uitroep.
Engels: shout(en), cry(en)
Nederlands: schreeuw(nl)
Xhosa: khala
Enkelvoud Meervoud
  skree     —  

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

'n Harde gil.

    Voorbeeldsinne

Toe sy die muis sien, gee sy een skree en hardloop weg.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: yell(nl), scream(en)
Nederlands: schreeuw(nl)

Verwysings