Gaan na inhoud

onafhanklik

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   onafhanklik     onafhanklike     onafhanklikes    
Vergrotend   onafhankliker      
Oortreffend   onafhanklikste  
on•af•han•klik
  1. Wat nie deur iets of iemand anders beheer word nie; selfstandig.
  2. Wat nie hulp wil hê of nodig het nie; nie afhanklik of onderhorig is nie.
  1. Lesotho en Botswana word in 1966 van die Verenigde Koninkryk onafhanklik.
  2. Hoewel alle Afrikalande uiteindelik hul onafhanklikheid gekry het, was dit maar moeilik om heeltemal onafhanklik van hul voormalige koloniseerders te word.

    Antonieme

afhanklik
onafhanklikheid

    Vertalings

  Vertalings:    onafhanklik
Engels: independent(en)
Nederlands: onafhankelijk(nl)