rampokker

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
rampokker	rampokkers

Uit Nederlands rampokker (1935), 'n afleiding van rampokken (1739) 'met 'n bende roof en plunder'.^[1]

ram•pok•ker

(pejoratief) Pleger van gewapende roof; plunderaar; rower; misdadiger; lid van 'n straatbende.

Teen daardie tyd het die rampokkers hulself lankal uit die voete gemaak.

Vertalings:
Engels: gangster^(en), thug^(en) Nederlands: rampokker^(nl)

Sedert 1739; van Maleis rampok 'rowerbende'.^[2]

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	rampokker m	rampokkers

Hulp:IPA: [ˈrɑm.pɔ.kər]

, [rɑm.ˈpɔ.kər]

ram•pok•ker

(pejoratief) opstandeling, bendelid, lid van die Indonesiese magte wat vir onafhanklikheid veg

«Waar het woord 'rampokker' gebezigd wordt, is de betekenis altijd negatief en dehumaniserend.^[3]»

Waar die woord 'rampokker' gebruik word, is die betekenis altyd negatief en dehumaniseer dit.

↑ Etimologiewoordeboek van Afrikaans: Supplement, WAT, Buro van die Woordeboek van die Afrikaanse Taal, 2003, ISBN 978-0-9584401-3-4
↑ Etymologiebank
↑ Rudy Richardson & Rene' Moelker Wat Veteranen Vertellen: Verschillende Perspectieven Op Verhalen over Ervaringen Tijdens Militaire Operaties, Amsterdam University Press, 2010 ISBN 9085550343, ISBN 9789085550341 bls. 72