Gaan na inhoud

straf

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Enkelvoud Meervoud
  straf     strawwe    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  staffie     staffies  
Maatreël ter opvoeding of vergelding vir 'n oortreding, misdaad of ander ongewenste gedrag.
Vir sy straf sal hy 10 moet jaar sit.

    Vertalings

  Vertalings:    straf
Engels: punishment(en)
Nederlands: straf(nl)
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  straf 
Verlede Tyd  ek   het gestraf        
Straf uitdeel.
Ek gaan jou straf as jy my vrugte steel.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   straf     strawwe        
Vergrotend   strawwer      
Oortreffend   strafste  
Kwaai; streng.
Dit was 'n strawwe winter.


Hulp:IPA: [strɑf]
   
(lêer)
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord straf v/m straffen 
Verouderde vorme
Genitief strafje strafjes
Straf
Byvoeglike naamwoord
Stellend
Onverboë   straf  
Verboë   straffe  
Partitief   strafs    
Vergrotend
Onverboë   straffer  
Verboë   straffere  
Partitief   straffers  
Oortreffend
Onverboë   strafst  
Verboë   strafste  
Bywoord
Oortreffend   het strafst(e)  
sterk, gekonsentreer, hewig


  1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van straffen
  2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van straffen
  3. gebiedende wys van straffen
1.: Ik straf.
2.: Straf je?
3.: Straf!