teleurstellen

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Nederlands (nl)

Stamtye
teleurstellen stelde teleur teleurgesteld  
Tydvorme
Persoon Teenwoordige Tyd Verlede Tyd
ik stel teleur stelde teleur
jij, u stelt teleur
hij, zij, het stelt teleur
wij, jullie, zij stellen teleur stelden teleur
Gebiedende Wys Voltooide deelwoord Onvoltooide deelwoord
stel teleur teleurgesteld teleurstellend
Verdere vervoegings: teleurstellen (vervoeging)

Etimologie

Van Middelnederlands ter lore stellen.

Uitspraak

Hulp:IPA: [tə.ˈlœːr.stɛ.lə(n)]
   
(lêer)

Woordafbreking

te•leur•stel•len

Werkwoord

    Betekenisse

Teleurstel; nie aan verwagtings voldoen nie.

    Eienskappe

Oorganklike werkwoord.
Hulpwerkwoorde Bedrywend Lydend
Onvoltooid worden
Voltooid hebben zijn

Die voltooide deelwoord kan attributief gebruik word.
Swakke werkwoord met agtervoegsel -de.
Skeidbare werkwoord . Saamgestel uit teleur en stellen.