lokatief

Byvoeglike naamwoord
Trap	Predikatief	Attributief	Partitief
Stellend	lokatief	lokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈluə̯kɑtif, lukɑˈtif], attributief: [ˈluə̯kɑtivə, lukɑˈtivə]

Met Arabiese letters

لُوكَاتِفْ , لُوَكَاتِفْ attributief: لُوكَاتِڤِی , لُوَكَاتِڤِی

    Betekenisse

1. Wat betrekking het of die funksie het van 'n lokatief.

2. Plekaanduidend.

    Sinonieme

1. lokatiwies

    Vertalings

Vertalings:    lokatief
Duits: lokativisch(de)		Engels: locative(en)

Selfstandige naamwoord

Enkelvoud	Meervoud
lokatief	lokatiewe

Uitspraak

IPA: [ˈluə̯kɑtif, lukɑˈtif], meervoud: [ˈluə̯kɑtivə, lukɑˈtivə]

Met Arabiese letters

لُوكَاتِفْ , لُوَكَاتِفْ meervoud: لُوكَاتِڤِی , لُوَكَاتِڤِی

    Betekenisse

1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat in 'n plek of by 'n plek aandui.
2. Woord in die lokatief.

1. lok.

    Vertalings

Vertalings:    lokatief
Duits: Lokativ(de), Wofall(de) Engels: locative(en) Kasjoebies: môlnik(csb), lokatiw(csb)		Russies: местный падеж(ru) (mestnij padezj) Turks: kalma durumu(tr), mefulünfih(tr)