Gaan na inhoud

er

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief er erler
Genitief erin erlerin
Datief ere erlere
Akkusatief eri erleri
Lokatief erde erlerde
Ablatief erden erlerden
Verdere verbuigings: er (verbuiging)
ار , meervoud: ارلر
IPA: [ɛɹ], genitief: [ɛˈrɪn], datief: [ɛˈrɛ], akkusatief: [ɛˈrɪ], lokatief: [ɛrˈdɛ], ablatief: [ɛrˈdɛn]; meervoud: [ɛrˈlɛɹ], genitief: [ɛrlɛˈrɪn], datief: [ɛrlɛˈrɛ], akkusatief: [ɛrlɛˈrɪ], lokatief: [ɛrlɛrˈdɛ], ablatief: [ɛrlɛrˈdɛn]
  1. Man, volwasse manlike persoon.
  2. Man, iemand wat tot 'n leër, die bemanning van 'n skip, ens. behoort.

    Sinonieme

  1. erkek
  2. nefer