datief

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Byvoeglike naamwoord
Predikatief   datief  
Attributief   datiewe  
Partitief   datiefs  
Gesubstantiveer
Enkelvoud Meervoud
  datiewe     datiewes  
Intensiewe vorm
   

Uitspraak

IPA: [ˈdɑːtif], meervoud: [ˈdɑːtivə]
byvoeglik: predikatief: [dɑˈtif], attributief: [dɑˈtivə], partitief: [dɑˈtifs]
gesubstantiveer: [dɑˈtivə], meervoud: [dɑˈtivəs]

Met Arabiese letters

دَاتِیفْ , meervoud: دَاتِیڤِی
byvoeglik: predikatief: دَاتِیفْ , attributief: دَاتِیڤِی , partitief: دَاتِیفْسْ
gesubstantiveer: دَاتِیڤِی , meervoud: دَاتِیڤِسْ

Spelling tot 1909

dátief, dátiif; meervoud: dátiwe, dáti-we
byvoeglik: predikatief: datief, datiif; attributief: datiwe, dati-we; partitief: datiefs, datiifs
gesubstantiveer: datiwe, dati-we; meervoud: datiwes, dati-wes

Byvoeglike naamwoord

    Betekenisse

1. Wat betrekking het of die funksie het van 'n datief.
2. Aangestel deur.

    Sinonieme

1. datiwies

    Uitdrukkings

eksekuteur datief: 'n deur die hof benoemde eksekuteur.

    Vertalings

  Vertalings:    datief
Duits: 1 dativisch(de)
Engels: 1 dative(en)
Enkelvoud Meervoud
  datief     datiewe  

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat 'n bepaalde funksie, byvoorbeeld dié van die indirekte voorwerp, aandui.
  2. Woord in die datief.

    Sinonieme

1. derde naamval

    Afkorting

dat.

    Vertalings

  Vertalings:    datief
Duits: 1 Dativ(de); 1, 2 Wemfall(de)
Engels: 1 dative case(en); 1, 2 dative(en)
Kasjoebies: 1 dôwôcz(csb); 1, 2 datiw(csb)
Latyn: 1 casus dativus(la); 1, 2 dativus(la)
Limburgs: 1, 2 rèèksval(li)
Nederlands: 1 derde naamval(nl); 1, 2 datief(nl)
Russies: 1 дательный падеж(ru) (datelnij padezj)
Turks: 1 yönelme durumu(tr), mefulünileyh(tr)
Turks (Osmaans): 1 مفعول اليه(osm) (mefulünileyh)
Yslands: 1 þágufall(is)


Nederlands (nl)

Enkelvoud Meervoud
Naamwoord datief m datieven 
Verouderde vorme
Genitief datiefs datieven  
Datief datief datieven

Uitspraak

IPA:
Nederlands: [ˈdaːtif], meervoud: [ˈdaːtiv̊ə(n)]
Belgies: [ˈdaːtiˑf], meervoud: [ˈdaːtiˑv̊ə(n)]

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

  1. Datief, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
  2. Datief, 'n woord in die datief.

    Sinonieme

1. derde naamval