Gaan na inhoud

gewoon

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   gewoon    gewone    gewoons    
Vergrotend   gewoner    gewoners  
Oortreffend   gewoonste  
ge•woon


Nie baie besonders of spesiaal nie; soos gebruiklik; alledaags; normaal.
Haar voorkoms is baie gewoon.
Die rekenaar het iets gewoons geword.

    Antonieme

ongewoon

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: plain(en), common(en)
Nederlands: gewone(nl)
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek woon 
Verlede Tyd  ek  het gewoon        
Plek waar iemand gebly en geleef het.
'n Nedersetting is 'n plek waar 'n groep mense woon of in die verlede gewoon het.

    Eienskappe

Verlede tyd van woon.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: lived(en)
Nederlands: woonde(nl)