heuvel
Nederlands (nl)
| Enkelvoud | Meervoud | |
|---|---|---|
| Naamwoord | heuvel m | heuvels heuvelen |
| Verkleinwoord | heuveltje | heuveltjes |
Uitspraak
- Hulp:IPA: [ˈɦø.vəɫ]
-
(lêer)
Woordafbreking
- heu•vel
Selfstandige naamwoord
Betekenisse
Voorbeeldsinne
- «Er zijn in het midden van Nederland heuvels te vinden, die in de IJstijd ontstaan zijn, toen er een dikke laag ijs over het land lag.»
- Daar kan in die midde van Nederland heuvels aangetref word, wat in die ystydperk ontstaan het, toe 'n dik yslaag oor die land gelê het.
