Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Gaan na navigasie
Gaan na soektog
'n Bejaarde vrou met plooie op haar gesig.
Sedert 1327 bekend uit Middelnederlands . 'n Franse leenwoord van Oudfrans ploi (moderne Frans: pli ), van Latyn plicare (vou).[1]
Golwing/rimpeling in dierlike of plantaardig weefsel.
Rimpeling wat ontstaan as materiaal gevou word.
Golwing in 'n aardlaag of in gesteente.
Die ou man se gesig is in plooie getrek.
Sy stryk die plooie uit haar verkreukelde rok.
'n Monoklien is 'n trapsgewyse plooi in rotslae wat bestaan uit 'n sone met 'n steiler helling in 'n andersins horisontale of sub-horisontale opeenvolging.
Die handeling van plooie maak.
Nóú raak ons ouer, die jare plooi om ons hoofde, op ons lyf...
Hulp:IPA : [ploɪ̭ ]
Plooi
«Een plooi gladstrijken.»
'n Haakplek uitstryk.
eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van plooien
(by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van plooien
gebiedende wys van plooien
1.: Ik plooi .
2.: Plooi je?
3.: Plooi !