bundel

'n Bundel van gedigte.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
bundel	bundels

Woordafbreking

bun•del

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. 'n Versameling tekste (soos verhale of gedigte) wat in 'n drukwerk versamel is.
2. (weinig gebruik) 'n Versameling van saamgebinde goed in die algemene sin; 'n bondel.

    Voorbeeldsinne

1. Hierdie bundel van kortverhale is vir die Eugène Maraisprys genomineer.
2. Die soekligte word aangesit, bundels van lig skiet die nagruim in.

    Eienskappe

2. Word nie baie gebruik nie. Gebruik eerder bondel (soos in Kaboedel-bondel).

    Vertalings

Vertalings:
Engels: bundle(en) Nederlands: bundel(nl)

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	bundel
Verlede Tyd	ek	het gebundel

Werkwoord

    Betekenisse

Tekste vir uitgawe saamvoeg; boekstaaf.

    Voorbeeldsinne

Die digter is besig om al sy gedigte te bundel.

    Vertalings

Vertalings:
Engels: bundle(en) Nederlands: bundelen(nl)

Nederlands (nl)

Uitspraak

Hulp:IPA: [ˈbɵn.dəɫ]

, [ˈbʏn.dəl]

   

(lêer)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	bundel m	bundels
Verkleinwoord	bundeltje	bundeltjes
Twee bundels licht.

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Stapel los goeters wat saamgebind is.
2. Bundel; saamgevoegde tekste

Werkwoord

    Betekenisse

1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van bundelen
2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van bundelen
3. gebiedende wys van bundelen

    Voorbeeldsinne

1.: Ik bundel.

2.: Bundel je?

3.: Bundel!