Gaan na inhoud

eis

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Enkelvoud Meervoud
  eis     eise    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  eisie     eisies  
Die werkwoord is sedert 1240 in Middelnederlands as eisgen opgeteken, die naamwoord sedert 1265/70 as eisch. Van Proto-Germaans *aiskōn-, dalk van Proto-Indo-Europees *h2eis-sko- (wens, begeer).[1]
   
(lêer)
eis
  1. Dwingende vraag, vraag om reg
  1. Hier is vier eenvoudige stappe om te volg om te verseker dat u eise vinnig betaal word.[2]

    Homofone

Ys

    Vertalings

  Vertalings:    eis
Engels: claim(en), demand(en)
Nederlands: eis(nl) m
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  eis 
Verlede Tyd  ek   het geëis    
Teenwoordige deelwoord eisend   
Verlede deelwoord geëiste   
Dwingend om reg vra
  1. Die vooraanstaandes was baie eisend om die heel beste sitplekke in te neem by die samekoms van belangrike mense.[3]
Eiser, opeis, terugeis, vereis

    Vertalings

  Vertalings:    eis
Engels: claim(en), demand(en)
Nederlands: eisen(nl)


𐌴𐌹𐍃