hort
.svg){kind=small}
- Die naamwoord wat stoot, ruk ens. beteken word in verband gebring met Oudfrans hurter wat self egter waarskynlik van Frankies *hurt kom, wat dalk in Oudnederlands ook bestaan het. Dit verwys moontlik na die gevegte tussen ramme. [1] Die tweede naamwoord ("weg") is sedert Middelnederlands bekend. Of dit dieselfde oorsprong het, is moontlik maar nie duidelik nie. [2]
| Enkelvoud | Meervoud | |
|---|---|---|
| Naamwoord | hort m | horten |
- 1.: «Hij sprak met horten en stoten.»
- Hy het nouliks woorde kon vind.
- 2.: «Hij is de hort op!»
- Hy het verdwyn. Hy het gaan stap.
| Tussenwerpsel |
|---|
| hort |
- Weg! Voort!
