infinitief

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

Afrikaans (af)

Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   infinitief     infinitiewe        

Uitspraak

IPA: [ˈənfənətif, ˈə̃fənətif, ənfənəˈtif, ə̃fənəˈtif], meervoud: [ˈənfənətivə, ˈə̃fənətivə, ənfənəˈtivə, ə̃fənəˈtivə], attributief: [ˈənfənətivə, ˈə̃fənətivə, ənfənəˈtivə, ə̃fənəˈtivə]

Met Arabiese letters

اِنْفِنِتِیفْ , meervoud: اِنْفِنِتِیڤِی , attributief: اِنْفِنِتِیڤِی

Byvoeglike naamwoord

    Betekenisse

Wat betrekking het of die funksie het van 'n infinitief.

    Sinonieme

infinitiwies

    Vertalings

  Vertalings:    infinitief
Duits: infinitivisch(de)
Engels: infinitive(en)
Enkelvoud Meervoud
  infinitief     infinitiewe  

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Vorm van 'n werkwoord wat sy betekenis uitdruk sonder dat dit as predikaat by 'n onderwerp hoef te funksioneer.

    Sinonieme

onbepaalde wys

    Vertalings

  Vertalings:    infinitief
Arabies: مصدر(ar) (masdar)
Duits: Infinitiv(de), Nennform(de)
Engels: infinitive(en)
Oerdoe: مصدر(ur) (masdar)
Persies (Wes-): مصدر(fa) (masdar)
Turks: mastar(tr), eylemlik(tr)