Gaan na inhoud

infinitief

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   infinitief     infinitiewe        
IPA: [ˈənfənətif, ˈə̃fənətif, ənfənəˈtif, ə̃fənəˈtif], meervoud: [ˈənfənətivə, ˈə̃fənətivə, ənfənəˈtivə, ə̃fənəˈtivə], attributief: [ˈənfənətivə, ˈə̃fənətivə, ənfənəˈtivə, ə̃fənəˈtivə]
اِنْفِنِتِیفْ , meervoud: اِنْفِنِتِیڤِی , attributief: اِنْفِنِتِیڤِی
Wat betrekking het of die funksie het van 'n infinitief.

    Sinonieme

infinitiwies

    Vertalings

  Vertalings:    infinitief
Duits: infinitivisch(de)
Engels: infinitive(en)
Enkelvoud Meervoud
  infinitief     infinitiewe  
Vorm van 'n werkwoord wat sy betekenis uitdruk sonder dat dit as predikaat by 'n onderwerp hoef te funksioneer.

    Sinonieme

onbepaalde wys

    Vertalings

  Vertalings:    infinitief
Arabies: مصدر(ar) (masdar)
Duits: Infinitiv(de), Nennform(de)
Engels: infinitive(en)
Oerdoe: مصدر(ur) (masdar)
Persies (Wes-): مصدر(fa) (masdar)
Turks: mastar(tr), eylemlik(tr)