Gaan na inhoud

tüy

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief tüy tüyler
Genitief tüyün tüylerin
Datief tüye tüylere
Akkusatief tüyü tüyleri
Lokatief tüyde tüylerde
Ablatief tüyden tüylerden
Verdere verbuigings: tüy (verbuiging)
IPA: [tʏɪ̯], genitief: [tʏˈjʏn], datief: [tʏˈje], akkusatief: [tʏˈjʏ], lokatief: [tʏɪ̯ˈdɛ], ablatief: [tʏɪ̯ˈdɛn]; meervoud: [tʏɪ̯ˈlɛɹ], genitief: [tʏɪ̯lɛˈrɪn], datief: [tʏɪ̯lɛˈrɛ], akkusatief: [tʏɪ̯lɛˈrɪ], lokatief: [tʏɪ̯lɛrˈdɛ], ablatief: [tʏɪ̯lɛrˈdɛn]
توی , meervoud: تویلر
  1. Veer.
  2. Pluim.
  3. Haar op die kop en liggaam van diere.

    Sinonieme

3. kıl