nep
Voorkoms
- In Nederlands sedert 1913 bekend as Bargoens (diewetaal), later in die standaardtaal opgeneem. Uit Duitse diewetaal (Rotwelsch) Nepp bekend sedert die 18de eeu. Moontlik van Hebreeus nāʼaph wat "bedrieg, onkuis wees" beteken. Rotwelsch Neppe is ook "hoer".[1]
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Naamwoord | nep | — |
- Nagemaakte goeters, vervalsing, bedrog
- «Die diamanten? Dat is zuivere nep.»
- Daardie diamante? Dis suiwer 'n vervalsing.
- Manlik. Ontelbaar
Byvoeglike naamwoord | ||
---|---|---|
Stellend | ||
Onverboë | nep | |
Verboë | neppe | |
Partitief | neps | |
Vergrotend | ||
Onverboë | nepper | |
Verboë | neppere | |
Partitief | neppers | |
Oortreffend | ||
Onverboë | nepst | |
Verboë | neptste | |
Bywoord | ||
Oortreffend | het nepst(e) |
- Nagemaak, vervals