Gaan na inhoud

vlug

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek vlug 
Verlede Tyd  ek  het gevlug    
Teenwoordige deelwoord vlugtende     
   
(lêer)
vlug
Weghardloop; van straf of dreigende gevaar ontsnap.
Toe die plaasaanval begin, moes die inwoners vir hul lewens vlug.
«Met die stert tussen die bene vlug
Beskaamd wegvlug.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: flee(en), escape(en)
Nederlands: vluchten(nl)
Xhosa: baleka
Enkelvoud Meervoud
  vlug    vlugte    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  vluggie     vluggies  
  1. Handeling van vlieg; deur die lugruim beweeg; die reis wat 'n vliegtuig of voël onderneem.
  2. Handeling van wegvlug; om van gevaar of straf te ontsnap.
  1. Ek het die vlug na Parys verpas.
  2. Die rowers was kort na hulle vlug uit Pretoria betrap.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: flight(en)
Nederlands: vlucht(nl)
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   vlug    vlugge       
Vergrotend   vlugger     
Oortreffend   vlugste  


Rats; met hoë snelheid; vinnig van begrip en/of uitvoering.
Hy was nie die vlugste deelnemer nie en het verloor.
Sy krag lê nie in groot-opgesette tonele nie; dit is die vlugge vegies waarmee hy op verrassende wyse ’n realiteits-illusie kan skep.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: quick(en), swift(en), rapid(en)
Nederlands: vlug(nl)
Byvoeglike naamwoord
Stellend
Onverboë   vlug  
Verboë   vlugge  
Partitief   vlugs    
Vergrotend
Onverboë   vlugger  
Verboë   vluggere  
Partitief   vluggers  
Oortreffend
Onverboë   vlugst  
Verboë   vlugste  
Bywoord
Oortreffend   het vlugst(e)  
Hulp:IPA: [vlɵɣ̊]

, [vlʏɣ̊]

   
(lêer)
vlug


Vlug; skielik