Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Gaan na navigasie
Gaan na soektog
- IPA: [ˈmədəɫˌeŋəɫs, ˈmədəɫˌəŋəɫs]
- byvoeglik: predikatief: [ˈmədəɫˌeŋəɫs, ˈmədəɫˌəŋəɫs], attributief: [ˈmədəɫˌeŋəɫsə, ˈmədəɫˌəŋəɫsə], partitief: [ˈmədəɫˌeŋəɫs, ˈmədəɫˌəŋəɫs]
- gesubstantiveer: [ˈmədəɫˌeŋəɫsə, ˈmədəɫˌəŋəɫsə], meervoud: [ˈmədəɫˌeŋəɫsəs, ˈmədəɫˌəŋəɫsəs]
- مِدِلْ اَِڠِلْسْ
- byvoeglik: predikatief: مِدِلْ اَِڠِلْسْ , attributief: مِدِلْ اَِڠِلْسِی , partitief: مِدِلْ اَِڠِلْسْ
- gesubstantiveer: مِدِلْ اَِڠِلْسِی , meervoud: مِدِلْ اَِڠِلْسِسْ
- Van, betreffende die taal Middelengels.
- (taal) Die Engelse taal van ongeveer 1066 tot 1500.
- ISO/DIS 639-3: enm
- IPA:
- Nederlands: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫs], verboë: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫsə], partitief: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫs]
- Belgies: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫs], verboë: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫsə], (voor klinkers en "h":) [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫsən]; partitief: [ˈmɪdəɫˌɛŋəɫs]
- Middelengelsch, verboë: Middelengelsche, partitief: Middelengelsch
- Middelengels
- Middelengels