Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Gaan na navigasie
Gaan na soektog
X-straalfoto van 'n mense se keel.
- IPA: [kiə̯ɫ], meervoud: [ˈkiə̯lə]
- كَِیلْ , meervoud: كَِیلِی
- (anatomie) Voorste uitwendige gedeelte, met die sluk- en asemhalingsorgane daarin.
- Ruimte agter die kleintongetjie tot ongeveer waar die nek ophou.
- Voorwerp wat op 'n keel lyk of daaraan laat dink.
- Die skaap se keel is afgesny.
- Ek het verkoue en my keel is seer.
- IPA: Nederlands: [ˈkeːɫ], meervoud: [ˈkeːlən, ˈkeːlə]
-
- Belgies: [ˈkeːɫ], meervoud: [ˈkeːlən, ˈkeːlə]
- 1. Voorste uitwendige gedeelte, met die sluk- en asemhalingsorgane daarin.
- 2. Ruimte agter die kleintongetjie tot ongeveer waar die nek ophou.
- 3. Voorwerp wat op 'n keel lyk of daaraan laat dink.
- (heraldiek) rooi