wild

Wild in hul natuurlike habitat.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
wild	—

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Wilde diere wat vry in die natuur voorkom, wat besigtig of gejag kan word.

    Voorbeeldsinne

Ons het baie wild die naweek gesien.

    Afgeleide woorde

wildtuin, wildreservaat, wildplaas, wildbewaarder, wildrit, wilddief

    Vertalings

Vertalings:
Engels: game(en) Frans: gibier(fr) m Nederlands: wild(nl) o

Byvoeglike naamwoord
Trap	Predikatief	Attributief	Partitief
Stellend	wild	wilde	wilds
Vergrotend	wilder		wildes
Oortreffend	wildste

Byvoeglike naamwoord

    Betekenisse

1. Ongetem; diere of plante wat nie deur mense mak gemaak of geplant is nie.
2. Iets woes; nie kalm nie; onbeskaaf.
3. Iets met 'n skerp geur.

    Voorbeeldsinne

1. Die dier is wild en onvoorspelbaar. Wilde diere kan onvoorspelbaar wees.
2. Sy is wild. Sy is 'n wilde meisie.
3. Die vleis is wild gegeur.

    Vertalings

Vertalings:
Engels: wild(en) Nederlands: wild(nl)

Nederlands (nl)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	wild o	—

Uitspraak

Hulp:IPA: [ʋɪɫt]   

(lêer)

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Diere wat vry in die natuur voorkom; hoofsaaklik: waarop jag gemaak kan word.
2. Die vrye natuur of wat buite die samelewing plaasvind.

    Eienskappe

Ontelbaar; onsydige kollektivum.

    Voorbeeldsinne

1.: «Zuid-Afrika is beroemd voor zijn wild.»

Suid-Afrika is beroemd vanweë sy wild.

2.: «FLORA HARLEMICA; of Naemlyst der Planten rondom Haarlem in het Wild groejende.»

Flora Harlemica of lys van plante se name wat rondom Haarlem in die natuur groei.

Byvoeglike naamwoord
Stellend
Onverboë	wild
Verboë	wilde
Partitief	wilds
Vergrotend
Onverboë	wilder
Verboë	wildere
Partitief	wilders
Oortreffend
Onverboë	wildst
Verboë	wildste
Bywoord
Oortreffend	het wildst(e)

Byvoeglike naamwoord

    Betekenisse

Ongetem, buite die menselike samelewing

Onagsaam, gewelddadig