Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Gaan na navigasie
Gaan na soektog
Wild in hul natuurlike habitat.
- Wilde diere wat vry in die natuur voorkom, wat besigtig of gejag kan word.
- Ons het baie wild die naweek gesien.
- wildtuin, wildreservaat, wildplaas, wildbewaarder, wildrit, wilddief
- Ongetem; diere of plante wat nie deur mense mak gemaak of geplant is nie.
- Iets woes; nie kalm nie; onbeskaaf.
- Iets met 'n skerp geur.
- Die dier is wild en onvoorspelbaar. Wilde diere kan onvoorspelbaar wees.
- Sy is wild. Sy is 'n wilde meisie.
- Die vleis is wild gegeur.
- Hulp:IPA: [ʋɪɫt]
-
- Diere wat vry in die natuur voorkom; hoofsaaklik: waarop jag gemaak kan word.
- Die vrye natuur of wat buite die samelewing plaasvind.
- Ontelbaar; onsydige kollektivum.
- 1.: «Zuid-Afrika is beroemd voor zijn wild.»
- Suid-Afrika is beroemd vanweë sy wild.
- 2.: «FLORA HARLEMICA; of Naemlyst der Planten rondom Haarlem in het Wild groejende.[1]»
- Flora Harlemica of lys van plante se name wat rondom Haarlem in die natuur groei.
- Ongetem, buite die menselike samelewing
- Onagsaam, gewelddadig