ken
Voorkoms
| Enkelvoud | Meervoud |
|---|---|
| ken | kenne |
| Beeldboek | |
|---|---|
|
-
(lêer)
- ken
- (anatomie) Die onderste punt van die kaak
- Man balanseer yslike kind op 'n stoel op sy ken![1]
- verouderd: kin
| Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
|---|---|---|
| Teenwoordige Tyd | ek | ken |
| Verlede Tyd | ek | het geken |
| Onbepaalde wys | te kenne | |
- In staat wees om te sê wat iets is.
- 'n Persoon kan identifiseer
