Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
- IPA: [ənstrɨmenˈtɑːləs, ə̃strɨmenˈtɑːləs, ənstrɨmənˈtɑːləs, ə̃strɨmənˈtɑːləs], meervoud: [ənstrɨmenˈtɑːləsə, ə̃strɨmenˈtɑːləsə, ənstrɨmənˈtɑːləsə, ə̃strɨmənˈtɑːləsə]
- اِنْسْتْرُیمَِنْتَالِسْ , meervoud: اِنْسْتْرُیمَِنْتَالِسِی
- instrumentális, instrumenta-lis; meervoud: instrumentálisse, instrumenta-lisse
- (taalkunde) Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat die instrument of middel uitdruk.
- Woord in die instrumentalis.
- "Nožem" is die instrumentalis van die Tsjeggiese woord "nůž" wat mes beteken. Die ínstrumentalis "nožem" word meestal met "met 'n mes" vertaal.
- instr.
- instrumentaal
- Iemand wat 'n musiekinstrument bespeel.
- instrumentis
- byvoeglik: INSTRVMENTALIS, onsydig: INSTRVMENTALE; meervoud: INSTRVMENTALES, onsydig: INSTRVMENTALIA
- bywoordelik: INSTRVMENTALITER
- IPA:
- klassieke Latyn:
- byvoeglik: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɪs], onsydig: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɛ]; meervoud: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːleːs], onsydig: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlija]
- bywoordelik: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɪtɛr]
- Afrikaanse Kerklatyn:
- byvoeglik: [ənstrɨmenˈtɑːləs], onsydig: [ənstrɨmenˈtɑːlə]; meervoud: [ənstrɨmenˈtɑːleːs], onsydig: [ənstrɨmenˈtɑːlijɑ]
- bywoordelik: [ənstrɨmenˈtɑːlitər]
- Italiaanse Kerklatyn:
- byvoeglik: [instrumenˈtaːlis], onsydig: [instrumenˈtaːle]; meervoud: [instrumenˈtaːles], onsydig: [instrumenˈtaːlia]
- bywoordelik: [instrumenˈtaːliter]
- Instrumenteel
- Instrumentaal deur musiekinstrumente voortgebring.
- Instrumentaal, wat betrekking het of die funksie het van 'n instrumentalis.
- INSTRVMENTALIS, meervoud: INSTRVMENTALES
- IPA:
- klassieke Latyn: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɪs], datief: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːliː], akkusatief: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɛ̃(m)]; meervoud: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːleːs], genitief: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlijʊ̃(m)], datief: [ĩːnstruːmɛ̃nˈtaːlɪbʊs]
- Afrikaanse Kerklatyn: [ənstrɨmenˈtɑːləs], datief: [ənstrɨmenˈtɑːli], akkusatief: [ənstrɨmenˈtɑːlem]; meervoud: [ənstrɨmenˈtɑːleːs], genitief: [ənstrɨmenˈtɑːlijœm], datief: [ənstrɨmenˈtɑːlibœs]
- Italiaanse Kerklatyn: [instrumenˈtaːlis], datief: [instrumenˈtaːli], akkusatief: [instrumenˈtaːlem]; meervoud: [instrumenˈtaːles], genitief: [instrumenˈtaːlium], ablatief: [instrumenˈtaːlibus]
- Instrumentalis, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
- Instrumentalis, 'n woord in die instrumentalis.
- 1. casus instrumentalis
- IPA:
- Nederlands: [ɪnstrymɛnˈtaːlɪs, ɪnstrymənˈtaːlɪs], meervoud: [ɪnstrymɛnˈtaːleːs, ɪnstrymənˈtaːleːs, ɪnstrymɛnˈtaːleɪ̯s, ɪnstrymənˈtaːleɪ̯s]
- Belgies: [ɪnstʀymɛnˈtaːlɪs, ɪnstʀymənˈtaːlɪs], meervoud: [ɪnstʀymɛnˈtaːleːs, ɪnstʀymənˈtaːleːs]
- Instrumentalis, 'n naamval.
- Instrumentalis, 'n woord in die instrumentalis.